Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18188 Esas 2020/2510 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18188
Karar No: 2020/2510
Karar Tarihi: 10.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18188 Esas 2020/2510 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama suçu davasında sanık mahkum edildi. Ancak mahkemenin verdiği karar temyiz edildi ve Yargıtay tarafından bozuldu. Bozma nedenleri şunlar: 1) sanığın duruşmada hazır bulundurulması veya SEGBİS ile savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden talimat yoluyla ifadesinin alınması, 2) sanığın yarattığı zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu dikkate alınmadan ceza miktarının belirlenmesi, 3) Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekiyor. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 86/1, 86/3-e, 87/1-c ve 53. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 196/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/18188 E. , 2020/2510 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-c-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, sanığın duruşmada hazır bulundurulması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden talimat yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Müştekinin yüzünde sabit iz oluşacak ve kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığına dair iddia ve kabul karşısında; birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 fıkrasınca temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde cezada orantılılık ilkesi gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler gereğince sonuç cezaya etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.