Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1616 Esas 2020/7081 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1616
Karar No: 2020/7081
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1616 Esas 2020/7081 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nin alacak davasına ilişkin verdiği nihai karar temyiz edilemez. Mahkeme kararında, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz edilen alacaklar bakımından bozma öncesi ve sonrası hüküm altına alınan miktarlar arasındaki davacı aleyhine reddedilen toplam tutarın temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri de belirtilmiştir.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1616 E. , 2020/7081 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin bozma kararı kapsamında bulunan alcaklar bakımından bozma öncesi hüküm altına alınan miktar ile bozma sonrası hüküm altına alınan miktar arasındaki davacı aleyhine reddedilen toplam tutarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Yukarıda yazılı sebepten, davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.