Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/8950 Esas 2018/7762 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 22/3, 31/3, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Mahkemece sanığın ehliyetsiz olması nedeniyle bilinçli taksir hükümleri uygulanarak cezasında TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılmış ise de, sanığın araç kullanmayı bilmediğine yönelik bir belirlemeye ilişkin bir tespitin bulunmaması karşısında sürücü belgesiz araç kullanmanın tek başına bilinçli taksirin koşullarını oluşturmayacağı gözetilmeden, bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında bilinçli taksir hükümleri uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
2- Eylemin bilinçli taksirle işlenmediğinin saptanması karşısında, isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, katılanın 10.01.2014 tarihli duruşmada şikayetinden vazgeçtiğini ve davaya katılmak istemediğini ifade ettiği görülmekle, TCK"nın 73/6. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulmak suretiyle sonuca göre suç vasfı ile suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun takdir ve tayininin mahkemesince yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi