12. Ceza Dairesi 2016/5690 E. , 2018/7761 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 22/3, 62/1, 51/1-3, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın, sanığın kastının bulunduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde saat 19:40 sıralarında, sanık, idaresindeki otomobil ile meskun mahalde iki yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, gidiş istikametine göre sağdan sola doğru karşıdan karşıya geçmeye çalışan katılana çarpması sonucu, katılanın hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 3. derece kırık oluşacak şekilde yaralandığı olayda, duruşmada katılan tanığı olarak dinlenen ... kolluk beyanında, sanığın, katılana yol verip vermeme konusunda tereddüt yaşadığını, sanığın yolun ortasında durduğunu ve katılana yol verdiğini, katılanın da sanığın durup durmama konusunda tereddüt yaşamasına tepki olarak sanığa doğru ""ne yapıyorsun"" dercesine el - kol hareketi yaptığını, katılanın karşıya geçmek için hareketlendiğinde sanığın aracını yaklaşık bir metre geriye aldığını ve daha sonra seyir haline geçerek katılana çarptığını beyan ettiği, sanığın eşi olan ve tanık olarak dinlenen ... "nun kolluk beyanında, aracın arka koltuğunda oturduğunu, bir ara aracın durması üzerine ön tarafa doğru baktığında bir şahsın tuhaf bir yüz ifadesi ile aracın içine baktığını ve araca tekme attığını gördüğünü, bunu üzerine sanık olan eşinin aracı geriye doğru sürüp, sağa doğru manevra yaparak ilerlemeye çalıştığı esnada katılana aracın sol ön kısmı ile dokunduğunu beyan ettiği, sanığın kollukta verdiği beyanında, katılanın sağ taraftan yola giriş yaptığını, katılana yol verdiğini fakat katılanın orta refüje geçtikten sonra aracının sol tarafına tekme attığını, katılanın aracına zarar vermemesi için aracını geri aldığını, katılanın şoför mahalline doğru geldiğini görünce katılandan kurtulmak için sağa doğru direksiyonu kırarak olay yerinden uzaklaşmak istediği sırada aracının çamurluk ve tampon kısmının katılana çarptığını beyan ettiği anlaşılmakla; oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, hükmolunan cezada TCK"nın 22/3 maddesi gereğince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2-TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK"nın 22/3. maddesinin TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-b maddesinden sonra uygulanması,
3-Sanığın yaralanmasına ilişkin dosyada mevcut Adli Tıp Kurumu"ndan alınan raporda, katılanın hayati tehlike geçirecek ve vücudunda kırık oluşacak şekilde yaralandığının belirtilmesine rağmen, sanık hakkında TCK 89/1-2-b-e maddeleri gösterilerek arttırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin, TCK"nın 89/1-2-b maddesi gereğince arttırım yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
