Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2109 Esas 2015/5556 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2109
Karar No: 2015/5556
Karar Tarihi: 18.11.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2109 Esas 2015/5556 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sanık Y.S.'nin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği kabul edildi. Ancak, mağdurun sanığın babasını darp etmekten ibaret eyleminin ulaştığı boyuta göre haksız tahrik nedeniyle asgari düzeyde indirim yapılması gerektiği ve bu indirimin yeterli olacağı belirtildi. Sanığın cezası uygun şekilde belirlendiği ve savunmasının reddedildiği vurgulandı. Ayrıca, zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınamayacağı, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanacağı hatırlatılarak, hüküm fıkrasındaki zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasına karar verildi. Kararda, TCK'nın 29. maddesi, T.C. Anayasası'nın 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer aldı.

1. Ceza Dairesi 2015/2109 E. , 2015/5556 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/137621
MAHKEMESİ : Uşak 2 Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 30/01/2014, 2013/326 (E) ve 2014/38 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

1- a) TCK"nun 29. maddesinin uygulaması sırasında 7 yıl hapis cezası yerine 6 yıl 12 ay şeklinde ceza tayini daha sonraki hesaplama doğru olduğundan sonuca etkili görülmemiş,
a)-Mağdurun resmiyete yansımayan sanığın babasını darp etmekten ibaret eyleminin ulaştığı boyuta göre haksız tahrik nedeniyle asgari düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde 1/3 oranında indirim tatbiki ise aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Y.. S.."nin kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,T.C. Anayasası"nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile
Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 182,00 TL"lik zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasına ve yargılama giderleri toplamının "485,63 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 18/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.