MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete, beraate, ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar hakkında, hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere ve sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, kısa kararda katılanın isminin ... yerine ... olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ..."in üzerine atılı kasten yaralama suçunu kabul etmemesine, katılanın kızı tanık Sibel"in soruşturma aşamasında kolluk görevlileri tarafından alınan ilk ifadesinde, sanık ..."in elinde taş olduğuna ve bu taşı katılana attığına dair bir beyanda bulunmamasına, tanık ..."in sanığın katılana taş attığına dair bilgisinin olmamasına ve tüm dosya kapsamına göre, sanık ..."in katılana yönelik kasten yaralama ya da kasten yaralamaya teşebbüs suçunu işlediği sabit olmadığından tebliğnamede bu yönde bildirilen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... müdafiinin ve katılan-sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) a) Sanık ... hakkında, müştekiler Sabahattin ve Bülent"i basit kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık savunmalarına, müşteki ..."un kovuşturma aşamasındaki kendilerine ait hayvanların sanığa ait çayırdan geçtiğine dair beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre, olayların müştekilere ait hayvanların sanığın arazisi içinden geçerek çayırlara zarar vermesi nedeniyle başladığı anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Yargılamaya konu suçların 10.04.2013 tarihinde işlenmesine göre, 28.06.2014 tarihinden önce işlenen suçlar açısından, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesinin 2. cümlesinin uygulanamayacağı ve daha önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların yargılama konusu suçla ilgili hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmeyeceği gözetilmeden, yasal olmayan gerekçeyle sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) Sanık ... hakkında, katılan ..."i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılırken, indirim oranının hükmün esasını oluşturan kısa kararda hem 3/4 hem de 1/4 olarak, gerekçeli kararın gerekçe kısmında ise 1/4 olarak gösterilip yarı oranında haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle hükümde karışıklığa yol açılması,
2) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve katılan-sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 11.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.