MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, el konulan diğer eşyanın sahibine iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. 19/02/2014 tarihli olay tutanağına göre sanık ..."un sevk ve idaresindeki, sanıklar ... ve ..."un ise yolcu olarak bulunduğu sanık ..."ın yetkilisi olduğu...Elektronik isimli firma için kullanılan araçta usulüne uygun olarak yapılan aramada 2 adet kullanılmış kaçak cep telefonu ve çok sayıda cep telefonu aksesuarının ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanıklar ...ve...in savunmalarında,..."ın yanında pazarlamacı olarak çalıştıklarını, cep telefonlarının tamir amaçlı bulunduğunu ve aksesuarların kaçak olmadığını, sanık ..."ın savunmasında olay tarihinde şoför olmadığı için yardım amacıyla aracı kullandığını, şirket çalışanı olmadığını ve dava konusu eşyaların kaçak olup olmadığını bilmediğini, sanık ..."ın ise aşamalardaki savunmalarında telefonlardan birinin tamir amaçlı getirildiğini ve getiren kişinin imzasının olduğu belgesinin bulunduğunu, diğer telefonun ise kullanılamaz halde olduğundan yedek parçalarını değerlendirmek için faturalı olarak satın aldığını, aksesuarların ise tamamının faturalı olduğunu, kaçak olmadığını beyan etmesi, alınan bilirkişi raporuna göre... tarafından telefonlara ilişkin ibraz edilen fatura ve tamir teslim belgesinde yazılı telefonlar ile dava konusu cep telefonlarının marka ve İMEİ numaralarının aynı olduğu, diğer ele geçen cep telefonu aksesuarlarının ise Gümrük İdaresi"nden gönderilen cevabi yazıya göre yasal yollarla girdiğinin bildirildiğinin anlaşılması karşısında, mahkemenin sanıkların mahkumiyetine gerekçe gösterdiği 2 adet kullanılmış cep telefonunu ticari amaçla bulundurulduğuna ilişkin cezalandırılmalarına yeterli, savunmaların aksine her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1. Ele geçen kaçak eşya miktarı ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 6455 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Yasada öngörülen cezanın üst sınırı gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 61 ve 3/1. maddeleri uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı, failin kastı ve işlenen suçun ağırlığıyla orantılı ceza tayini gerekirken dosya kapsamına göre sanıkların benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiili ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde teşdidi gerektirmediği halde alt sınırdan ceza tayini yerine, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde ve gerekçe gösterilmeden alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
2. Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanıklar ..., ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.