MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkûmiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçuna ilişkin olarak hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nın 50/5. maddesinde, aynı Kanunun 50/1. maddesine göre, çevrilen adli para cezası veya tedbirin, uygulamada asıl mahkûmiyet olduğunun düzenlendiği, dosyada mevcut adli sicil kaydındaki mahkûmiyetlerin de bu kapsamda olduğu, bu nedenle suç tarihinde onsekiz yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuğun daha önceden hapis cezasına mahkûmiyetinin bulunmadığı anlaşıldığı halde, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan tayin olunan kısa süreli hapis cezasının TCK.nın 50/3. maddesi uyarınca anılan maddenin birinci fıkrasının bentlerinde düzenlenen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.