Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/26834 Esas 2014/12472 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26834
Karar No: 2014/12472
Karar Tarihi: 24.06.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/26834 Esas 2014/12472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, mühür bozma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedildiğini belirtiyor. Sanık daha önce başka bir suç nedeniyle ceza almış olsa da bu cezanın infaz edildiği tarihten üç yıl geçtikten sonra işlediği suç nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanabileceği ifade ediliyor. Toplanan deliller incelenip, suçun sübutu kabul edilerek, cezanın uygun şekilde tayin edildiği belirtiliyor. Kararda detaylı olarak bahsedilen kanun maddesi ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi ve 2/b ve son bendidir. Bu madde, tekerrür hükümlerinin düzenlendiği maddedir ve sanığın durumunda uygulanması gereken hükümleri içermektedir.

11. Ceza Dairesi 2013/26834 E. , 2014/12472 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK"nun tekerrür hükümlerinin düzenlendiği 58. maddesinin 2/b ve son bendinde “beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adli para cezasına mahkumiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanamaz” hükmünün yer alması, sanığın Van 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/56 E. 2004/91 K. sayılı 11.03.2004 günlü kararıyla 3 yıl 4 ay hapis cezasına mahkum edilmesine ilişkin ilamın 03.02.2005 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı mahkemenin 03.12.2010 tarihli yazısında bahse konu ilamın infazen dönmediğinin belirtilmesi karşısında; somut olayın suç tarihinin 04.12.2009 olması nedeniyle şartları oluşan tekerrür hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki aksi düşünceye iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.