Cinsel taciz - tehdit - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/7043 Esas 2015/2650 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7043
Karar No: 2015/2650
Karar Tarihi: 12.03.2015

Cinsel taciz - tehdit - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/7043 Esas 2015/2650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında cinsel taciz ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarının usul ve kanuna uygun olduğunu belirterek hükümlerin onanmasına karar verdi. Ancak sanık hakkında hakaret suçundan verilen kararın kanuna aykırı olduğunu tespit ederek, bu kararın düzeltilmesine ve sanık hakkında ceza verilmemesine hükmetti. Kararın gerekçesi ise şu şekildedir: Sanık, kendisine karşı gerçekleştirilen haksız bir fiile tepki olarak hakaret suçunu işlemiştir. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nın 129/1. maddesine göre, sanığa ceza verilmekten vazgeçilebileceği belirtilmektedir. Ancak, CMK'nın 223. maddesinde, yargılama sonunda verilebilecek kararlar arasında \"Ceza verilmekten vazgeçilmesi\" kararının bulunmadığı belirtilmektedir. Dolayısıyla, sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmesi gerekmektedir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 129/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2013/7043 E. , 2015/2650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Sanığın cinsel taciz ve tehdit suçlarından beraatine ve hakaret suçundan açılan kamu davasındaceza verilmesinden vazgeçilmesine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarının incelenmesinde,
Delilleri, takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat kararları usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 129/1. maddesine göre, sanığın kendisine karşı gerçekleştirilen haksız bir fiile tepki olarak hakaret suçunu işlemesi halinde, sanığa anılan eylemi nedeniyle ceza vermekten vazgeçilebileceği, mahkemece de bu kabul üzerine sanık hakkında ceza vermekten vazgeçilmesine dair karar verildiği, 5271 sayılı CMK.nın 223. maddesinde yargılama sonunda ne tür kararlar verilebileceğinin açıkça anlatıldığı, bunlar içerisinde ""Ceza verilmekten vazgeçilmesi"" kararının bulunmadığı mevcut haliyle, somut olayda sanık hakkında CMK.nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı kararının verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında hakaret suçuyla ilgili bölümde yer alan, ""...CEZA VERİLMESİNDEN VAZGEÇİLMESİNE,"" ibaresi çıkartılarak yerine “...CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.