Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... .... ile .... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
2007 yılında 6831 sayılı Orman Kadastro Kanununun 2/B maddesine göre yapılan Kadastro çalışmalarında çekişmeli taşınmaz, (P1) numarası ile orman sınırları dışına çıkarılmıştır. Davacı ... ... vekili, 14.11.2007 tarihinde kadastro mahkemesinde açtığı dava ile 69 numaralı Orman Kadastro Komisyonu tarafından ... köyünde yapılan çalışmada 4111,0 m²"lik ormanlık alanın 31.12.1981 tarihinden önce orman niteliğini yitirmesi nedeniyle orman sınırları dışında bırakıldığını belirterek, işleminin iptalini ve bu bölümlerin orman sınırı içine alınarak orman niteliğiyle ... adına tescili istemiyle dava açmıştır. Kadastro mahkemesince, davanın kabulüne; ... ili ... .... köyünde 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca 69 nolu Orman Kadastro Komisyonunca oluşturulan davaya konu (P1) numaralı parsel hakkında yapılan orman sınırları dışına çıkarma işleminin iptali ile taşınmazın orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalılar ..... ile .... vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Dava, 2/B işleminin iptali işlemine itiraz niteliğindedir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede tesis kadastro çalışmaları yapılarak 30.04.1982 tarihinde kesinleşmiş, dava konusu (P1 nolu) taşınmazın tescili yapılmamıştır. Daha sonra, 6831 sayılı Orman Kadastro Kanununun 2/B maddesi gereğince çekişmeli taşınmaz (P1) numarası ile orman sınırları dışına çıkarılmış, bu durum 14.05.2007 tarihinde ilân edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın 31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini yitirmediği ve 2/B madde koşullarını taşımayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 21/01/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.