MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalar nezdinde İstanbul"da pazarlamacı olarak çalıştığını, ailevi nedenlerle Kütahya"ya gidemeyeceğinin bilindiği halde, 2011 Haziran ayında, kötü niyetli olarak, Kütahya"ya gitmesi istenerek istifaya zorlandığını, bu usulün işten çıkarılmak istenenlere uygulandığını, Kütahya"ya gitmek istemediği için iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Işık Porselen ile Değişim Züccaciye vekili cevabi dilekçesinde; diğer davalının mallarını sattıklarını, bu durumun davalıların aynı olduğunu göstermeyeceğini, birbirinden bağımsız şirket olduklarını, davacının 31/12/2010 tarihinde sözlü olarak istifa ederek ayrılarak, 01/01/2011 tarihinden itibaren diğer davalı Kütahya Seramikte çalışmaya başladığını, çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, bu sebeple fazla çalışma ücreti alamayacağını, kullanmadığı yıllık izin ücretlerinin ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Diğer davalı Kütahya Seramik vekili cevabi dilekçesinde; davacının kendilerinin ürettiği ürünleri satan diğer davalılarda çalışması kendilerinde istihdam edildiğini göstermeyeceğini, davacının kendilerinde 01/01/2011 tarihinde çalışmaya başladığını, aralarındaki iş sözleşmesinin 1/5 maddesine göre Kütahya " da görevlendirilmesine rağmen gitmediğini, pazarlamacı olarak çalıştığı için fazla çalışma talep edemeyeceğini savunarak özetle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalı şirketler bünyesinde pazarlama elemanı olarak çalıştığını; davalı şirketlerin ortaklık yapısı, faaliyet konuları ve çalışmalarının ortak olduğu, davacının Kütahya Porselen tarafından gerçekleştirilen iş görüşmesi ile işe alındığı, İstanbul Bölgesinde Kütahya Porselen tarafından üretim ve pazarlaması yapılan ürünlerini pazarlamasını yaptığı dolayısıyla kayden diğer şirketler üzerinden işçi olarak gösterilse de, ilk işe girişten itibaren davalı her üç şirkette beraberce hizmet sunduğu, işçinin görev yerinin Kütahya olarak değiştirilmesinin herhangi bir geçerli sebebinin açıklanmadığı ve işveren feshinin haksız olduğu gerekçesiyle ihbar ve kıdem tazminatları ile yıllık izin ücretinin kabulüne, fazla çalışma ücreti isteğinin reddine karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların tüm temyiz itirazlarıyla, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece pazarlama elemanı olarak işyeri dışında çalışması ve mesaisini kendisinin düzenleyebileceği gerekçesiyle isteğin reddine karar verilmiştir.
Davacı işçi pazarlama elemanı olarak çalışmış ve daha çok işyeri dışında bölgedeki bayiler dolaşılmak suretiyle satışlar yapılmıştır. Pazarlama elemanı olan davacının salt işyeri dışında çalışması sebebiyle mesaisini kendisinin belirlediğinden söz edilemez. Bilirkişi raporunda davacıya satışa bağlı prim ödenmediği de belirtilmiştir. Davacı tanıkları haftada 5 gün 09:00-19:00 saatleri arasında çalışıldığını, Cumartesi günü ise 13:00’ a kadar çalışıldığı açıklanmıştır. Bilirkişi raporunda belirtilen çalışma şekline göre ara dinlenme süreleri düşülerek haftada 3.5 saat fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Bu tespitler karşısında davacı işçi fazla çalışma yaptığını kanıtlamış olup, dosya içindeki bilirkişi raporu değerlendirilerek taktiri indirim hususu da düşünülmek suretiyle bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.