15. Ceza Dairesi Esas No: 2020/8857 Karar No: 2021/1286 Karar Tarihi: 11.02.2021
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8857 Esas 2021/1286 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir tanıdığı aracılığıyla tanıştığı mağdura, evinin ruhsatsız olduğu için su bağlatamadığını öğrenmesi üzerine emlak işleri ile uğraştığını ve su bağlatabileceğini söyleyerek 10.000TL para aldıktan sonra kayboldu. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği sabit görerek mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucu, sanık hakkındaki hapis cezasının ertelenmesine karar verilirken, TCK'nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluğuna hükmedilmesi nedeniyle karar bozuldu. Kararın detayında ise TCK'nın 157/1, 43/1, 62, 52, 53 ve 5, CMUK 326/son maddeleri açıklanmıştır.
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın, bir tanıdığı vasıtasıyla tanıştığı, katılanın evinin ruhsatı olmadığı için su bağlatamadığını öğrenmesi üzerine katılana "" emlak işleri ile uğraştığı ve evine su bağlatacağını"" söyleyerek katılandan parça parça olmak üzere toplam 10.000TL para aldığı, ancak daha sonra ortadan kaybolduğunun iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan, tanık beyanları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesine rağmen, TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi suretiyle TCK"nın 53/4. maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.