Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/9790 Esas 2014/12455 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi Esas No: 2014/9790 Karar No: 2014/12455 Karar Tarihi: 24.06.2014
Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/9790 Esas 2014/12455 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin banka veya kredi kartını izinsiz kullanarak yarar sağladığı suçtan sanığın suçlu bulunduğunu ve cezalandırılmasına hükmettiğini belirtir. Ancak, hükümde sanığın alt soyu üzerindeki hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye bağlı olması gerektiği ve diğer hak yoksunluklarının cezanın infazı tamamlanana kadar uygulanabileceği konusunda eksiklik olduğuna dikkat çeker. Bu nedenle, hüküm 5237 sayılı yasanın 53. maddesine göre düzeltilerek, alt soyu üzerindeki hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine göre uygulanabileceği ve diğer hak yoksunluklarının cezayı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği ifade edilir. 5237 sayılı kanunun 53. maddesi cezaların infazı sırasında uygulanacak yasakları ve kısıtlamaları içermektedir.
11. Ceza Dairesi 2014/9790 E. , 2014/12455 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama HÜKÜM : Mahkumiyet
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak: 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yer alan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "53. maddenin 1. fıkrasının c bendindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yer alan diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.