Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/6863 Esas 2016/1070 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
.

Taraflar arasında görülen davada... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/11/2013 tarih ve 2013/24-2013/480 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkiline ait ... tescil numaralı faydalı modelin damacaların kolayca istifi, dengeli ve güvenli bir şekilde taşınması hususunda akılcı bir çözüm yolu sunduğunu, bu buluşun nakliye ve işçilik maliyetlerini azaltıp zamandan tasarruf sağladığını, davalının 2011/07999 sayılı endüstriyel tasarımında bu çözüm yolunun aynen taklit edildiğini ve müvekkiline ait model ile hem görsel olarak hem de işlevsel anlamda özdeş olduğunu, müvekkiline ait faydalı model belgesindeki istem ve açıklamalarla davalının tasarımları karşılaştırıldığında ayniyetin daha açık bir şekilde görüleceğini, davalının 1- 2 ve 3 nolu istemlerinin müvekkilinin buluşuyla tamamen aynı olduğunu ileri sürerek davalıya ait tasarımın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin endüstriyel tasarımının davacıya ait faydalı modelden farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının faydalı modeli ile davalının tasarımı arasındaki benzerliklerin ölçüsel zorunluluklardan ve kullanım amaçlarından kaynaklandığı, bu zorunluluklar dışında kalan bölümlerin tasarımcıya seçenek özgürlüğü bırakan alanlar olduğu ve bu anlamda davacı fayfalı modeli ile davalı tasarımının bilgilenmiş kullanıcı gözünde ayırdedilebilir oranda farklı olduğu ve davalının tasarım tescilinin hükümsüz kılınmasını gerektirecek bir durumun mevcut olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.














.