1. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2232 Karar No: 2015/5498 Karar Tarihi: 16.11.2015
Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2232 Esas 2015/5498 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yozgat Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık V.U., kayınpederi G.A.'yı kasten öldürmekten suçlu bulunmuştur. Sanığın savunması reddedilmiş ve ceza indirim sebebi bulunmadığı belirtilmiştir. Sanık ve müdafiinin suç vasfına, haksız tahrik hükümleri ile TCK'nin 62. maddesinin uygulanması gerektiği yönündeki temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, zorunlu müdafiin ücretinin sanıktan tahsil edilemeyeceği vurgulanmıştır. Ayrıca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın şartla tahliye tarihine kadar geçerli olduğu hatırlatılmıştır. Kararda, Ceza Muhakemesi Kanunu, Türk Ceza Kanunu ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne atıfta bulunulmuştur.
1. Ceza Dairesi 2015/2232 E. , 2015/5498 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 1 - 2014/150713 MAHKEMESİ : Yozgat Ağır Ceza Mahkemesi KARAR VE NO : 17/03/2014, 2013/250 (E) ve 2014/66 (K) SUÇ : Tasarlayarak öldürme
1-Sanık müdafiinin süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme talebinin CMUK"un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. 2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık V.. U.."un kayınpederi maktül G.. A.."ı tasarlayarak kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin suç vasfına, haksız tahrik hükümleri ile TCK"nın 62. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, a)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, b)5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi, Kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak “2567,03 TL” olan yargılama giderleri toplamının “2385,03 TL” olarak değiştirilmesine ve 5237 sayılı TCK nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca şartla tahliye tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 16/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.