Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/16364 Esas 2014/678 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/16364
Karar No: 2014/678
Karar Tarihi: 20.01.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2013/16364 Esas 2014/678 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedeliyle ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili için açılmıştır. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş, fakat davalı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay ise, temyiz isteminin süresi içinde olduğunu belirterek, dosyadaki tüm kanıtları inceleyerek sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığı sonucuna varmıştır. Ancak, emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında göz önünde tutulması gerektiğine dikkat çekilmiştir. Yine de bilirkişi raporunda değerlerin oranları arasındaki farklılığın giderilmemesi hatalı bulunmuştur. Ayrıca, 2942 sayılı Kanunun 11. maddesinde belirtilen emlak vergi değerleri ile ilgili hususlara ve 6487 sayılı kanunla değiştirilen Geçici 6. maddeyle getirilen harç ve vekalet ücreti düzenlemelerine uyulmaması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu, Geçici 6. madde (değiştirilen), 6487 sayılı kanun.

18. Hukuk Dairesi 2013/16364 E. , 2014/678 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedeliyle ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya geri çevirme kararıyla getirtilen kayıtlara göre 2011 yılında dava konusu 4 parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 46,73 TL emsal alınan 11 parselin değeri ise 62,31 TL"dir. Emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu buna göre en fazla eş değer kabul edilerek değerlendirme yapılabileceği düşünülmeden, dava konusu taşınmazın emsalden %20 daha değerli kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde değerlendirme yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş olması,
2-11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarıyla getirilen "Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir." ve "... bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır." düzenlemesi karşısında maktu harç ve maktu vekalet ücreti yerine nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.