Reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1780 Esas 2015/2623 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1780
Karar No: 2015/2623
Karar Tarihi: 11.03.2015

Reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1780 Esas 2015/2623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, reşit olmayan bir kişiyi kaçırmak ve alıkoymak suçundan sanığı mahkum etmiştir. Dosyaya yapılan inceleme sonrasında, temyiz itirazlarının yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın yürürlüğe girmesiyle ilgili olarak, sanık hakkında düzenlemeler içermeyen maddelerin kullanılması kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hüküm bozularak, sanığın lehine olan kanun maddeleri dikkate alınarak cezası 4 yıl 2 ay hapis olarak düzeltilmiştir. Sanık ayrıca 3 yıl süreyle kamu hizmetlerinden yasaklanmış ve 3 ay boyunca ehliyeti alınmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2, 3f, 5, 62. maddeleri
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 431. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 59/2. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 31. maddesi
- 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 119. maddesi
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 326/son maddesi

14. Ceza Dairesi 2014/1780 E. , 2015/2623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen 5237 sayılı TCK.nın yürürlüğe girmesiyle birlikte o tarihten hüküm tarihine kadar lehe aleyhe kanun uygulamalarının ne şekilde olacağına dair Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Ceza Dairelerinin yerleşmiş uygulamaları dikkate alınmadan yazılı şekilde, sanık hakkında ilk hükümde olup lehine düzenlemeler içermeyen 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 3f, 5, 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki uygulamaya ilişkin kısmın kaldırılıp yerine "Sanığın lehine olan 765 sayılı TCK.nın 431. maddesi gereğince 5 yıl ve 59/2. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; TCK.nın 31. maddesi nazara alınarak 3 yıl süreyle amme hizmetlerinden yasaklanmasına, 2918 sayılı Kanunun 119. maddesi gereğince 3 ay süreyle ehliyetinin geri alınmasına, 1412 sayılı CMUK.nın 326/son maddesi gereğince ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkı nazara alınarak hapis cezasının 2 yıl 6 ay olarak infazına" ibaresi eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.