Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/26830 Esas 2014/12437 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26830
Karar No: 2014/12437
Karar Tarihi: 24.06.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/26830 Esas 2014/12437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, dosyayı yeniden değerlendirmek üzere iade etti ancak mühür bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmü hukuken yok hükmünde olduğu için sanığın temyiz başvurusu kabul edilmedi. DEDAŞ'ın özelleştirilmesi henüz kesinleşmediği için mühürleme işleminin kamu idaresince yapıldığı belirlendi ve ceza paraya çevrildi. Sanığın suçunun sübutu kabul edildi, cezayı azaltıcı sebep takdir edildi ve savunması reddedildi. Kanunlar ise şu şekildedir: TCK.nun 203 ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan “5 ay karşılığı adli para cezası” ve cezanın 50. maddeye göre paraya çevrilmesi.

11. Ceza Dairesi 2013/26830 E. , 2014/12437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2012 gün, 2-2011/60680 sayılı yazısı ile “elektrik enerjisi hırsızlığı” suçu yönünden 6352 sayılı Kanunun geçici 2/1-2. madde ve fıkraları uyarınca yeniden değerlendirilmek üzere dosyanın iadesinden sonra 02.10.2012 tarihinde, mühür bozma suçundan yeniden verilen mahkumiyet kararı hukuken yok hükmünde olup, sanığın temyizinin 04.11.2010 tarihinde 2010/51 esas, 2010/184 karar sayı ile mühür bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğunun kabulüyle yapılan incelemede; Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazıdan, katılan DEDAŞ"ın özelleştirilmesinin suça konu tutanakların düzenlendiği 21.08.2007 ve 25.12.2009 tarihlerinde henüz kesinleşmediğinden mühürleme işleminin kamu idaresince yapıldığının ve TCK.nun 203 ve 62. maddeleri uyarınca hükmolunan “5 ay karşılığı adli para cezası”nın, aynı Kanunun 52. maddesi yerine 50. maddesine göre paraya çevrilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu kabulü gerektiğinden tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak olunmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.