Esas No: 2021/12823
Karar No: 2022/9211
Karar Tarihi: 15.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/12823 Esas 2022/9211 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. İlk suçun hükmü yerinde görülmüş, ancak ikinci suçun hükmü, sanığın hırsızlık yaparken ilgili kanun maddesi göz önünde bulundurulmadan verildiği için bozulmuştur. Muhtarlık binasından çalınan eşya, kanuna göre nitelikli hırsızlık suçunu oluşturmaktadır. Ayrıca, 20 TL paradan dolayı verilen cezada indirim yapılmaması da hüküm bozulmasının sebepleri arasındadır. İlgili kanun maddeleri: TCK 53, 142/1-a, 142/2-h, 145.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
I-)Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-)Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanığın muhtarlık binasından hırsızlık yapması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizce de benimsenen 28.02.2017 gün ve 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı ilamında, 28.06.2014 tarihinden sonra işlenen hırsızlık suçunun bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında işlenmesi halinde eylemin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna uyduğunun belirtilmiş olması nedeniyle sanığın eyleminin, TCK'nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması,
2-Muhtarlık binasının içerisinden 20 TL paranın çalınması karşısında sanık hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK'nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 15.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
