KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İmar kirliliğine neden olmak suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın mahkumiyetine dair, İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18/01/2010 tarih ve2009/7 esas, 2010/12 sayılı kararın sanık tarafından temyizi üzerine,
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06/05/2013 tarih ve 2013/14160 esas, 2013/13559 sayılı kararıyla;
"Sabıkasız olan sanığa yükletilen kendi arsası üzerine bina yapmak suretiyle imar kirliliğine neden olma suçunda, kamunun uğradığı somut (maddi) bir zararın bulunmadığı ve TCK"nın 184/5. maddesindeki etkin pişmanlık düzenlemesinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına engel oluşturmayacağı gözetilmeden, "sanığın suça konu olan taşınmazı eski hale getirmediği" biçimindeki yasal olmayan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında, CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi" gerekçesiyle oy birliğiyle bozulmasına karar verilmiştir.
I- YEREL MAHKEMENİN DİRENME KARARININ KAPSAMI
İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarih ve 2013/2000 esas, 2014/579 sayılı kararında;
"Sanığın eylemine uyan müsnet suçtan mahkumiyetine, imara aykırılığı gidermesi halinde karar verilmiş olsa ve hatta karar kesinleşmiş olsa dahi TCK "ın 184/5. maddesi gereği kamu davasının düşmesine, cezanın bütün sonuçları ile ortadan kaldırılmasına karar verileceği, bu durumun CMK"ın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına müessesinden daha lehe bir durum olduğu, söz konusu düzenleme varken sanık hakkında CMK"ın 231. maddesinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun kararlarının da bu doğrultuda olduğu anlaşıldığından, eski hükümde direnilerek sanığın cezalandırılmasına karar vermek gerekmiş" şeklindeki gerekçeyle, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06/05/2013 tarih ve 2013/14160 esas, 2013/13559 sayılı kararına direnildiği görülmektedir.
II- HUKUKSAL DEĞERLENDİRME
02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 36.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’ın 307.maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 14/12/2016 tarih ve 2016/1300 esas, 2016/1756 ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 24/02/2015 tarih, 2014/4-567 esas, 2015/11 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere,
CMK"ın 231. maddesinin uygulanma şartları ile TCK"ın 184/5. maddesi karşılaştırıldığında, imar kirliliğine neden olma suçuna özgü olarak düzenlenen 184/5. maddesi ile fail açısından daha lehe sonuçlar öngörülmüştür. Nitekim fail hakkında hükmolunan ceza kesinleşse dahi, suça konu binanın imar planına veya ruhsatına uygun hale getirilmesi halinde bir süre şartı aranmaksızın ceza bütün sonuçlarıyla ortadan kalkacak, açılmış olan kamu davasının yine süre şartı aranmaksızın düşmesine karar verilecektir. CMK"ın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünün uygulanması ise objektif şartların yerine getirilmesi ve mahkemece sanığın yeniden suç işlemeyeceğine ilişkin kanaate ulaşılması halinde mümkün olacak, açılmış olan kamu davasının düşmesine karar verilebilmesi için ise, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildikten sonra sanığın beş yıllık denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlememesi gerekecektir.
Bu nedenle, imar kirliliğine neden olma suçunda ruhsatsız ya da ruhsata aykırı olarak yaptığı veya yaptırdığı binayı imar planına ve ruhsatına uygun hale getirerek TCK"ın 184/5. maddesindeki özel düzenlemeden yararlanma imkânı bulunan fail hakkında CMK"ın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanma imkânı bulunmamaktadır.
Buna göre, daha lehe hükümleri kapsadığı konusunda tereddüt bulunmayan ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmüne göre özel bir düzenleme olan 5237 sayılı TCK"nun 184/5. maddesinin gereğini yerine getirmeyen sanık hakkında 5271 sayılı CMK"ın 231. maddesinde düzenlenmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünün uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin ayrıca bir değerlendirme yapılması gerekmediğinin kabulü zorunludur.
İmar kirliliğine neden olma suçunu işleyen sanık, ruhsatsız olarak yaptığı binayı eski haline getirerek 5237 sayılı TCK"ın 184/5. maddesindeki özel düzenlemeden yararlanma imkanı bulunduğu halde bunu yapmayarak anılan maddedeki özel düzenlemeden yararlanmamış olup, bu durumda 5271 sayılı CMK"ın 231. maddesinde düzenlenmiş olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartlarını yerine getirip getirmediğinin ayrıca değerlendirilmesine gerek bulunmamaktadır.
Bu itibarla, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünü uygulamamak suretiyle sonucu itibariyle isabetli olan Yerel Mahkemenin direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
III- KARAR
Sanığa yükletilen imar kirliliğine neden olma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... "in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/03/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.