Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/7915 Esas 2019/10973 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı eylemlerden resmi belgede sahtecilik suçunun sübutu ve unsurlarının oluşması halinde ayrıca cezalandırılmayı gerektirir bir suç niteliğinde olduğu gözetilmeyip yazılı şekilde münhasıran dolandırıcılık suçundan hüküm kurulması hususu aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Sanığın katılana satmış olduğu aracın hacizli olması nedeniyle aracın sanığa geri iade edildiği, katılanın vermiş olduğu parayı geri istediği, sanığın katılandan almış olduğu ödemenin geri iadesi olarak 12.500 TL bedelli 18/01/2010 ödeme tarihli senedi verdiği, senetteki imzanın borçlusuna ait olmadığının anlaşıldığı, bu suretle sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; suça konu senedin katılana önceden doğan borç nedeni ile sonradan düzenlenerek verildiğinin anlaşılması karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/03/1998 gün ve 6/8 – 69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar veya borç kandırıcı nitelikte davranışlar sonucu doğmayacağından, suçun unsurları oluşmadığı gerekçesiyle sanık hakkında beraat hükmü verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule görede;
1-Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 05.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.