Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11888 Esas 2015/2611 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama ve kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyet


Mahalli mahkemece verilip kısmen re"sen de temyize tâbi hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Sanık müdafiin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs ve nitelikli cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kısmen re"sen de temyize tâbi hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, halası olan katılanı elektrik kaçağı tamir edeceğini söyleyerek katılanın kullanılmayan evine götürdüğü, arızayı gidermek için katılandan bıçak istediği, daha sonra kaçağın şofbenden kaynaklandığını söylemesi üzerine birlikte evin hamam kısmına gittikleri, sanığın burada katılana ""Hala burası senin için yolun sonu, seni öldürmeye geldim"" dediği, katılanın da "beni öldürme ne istersen yaparım" şeklindeki sözleri üzerine sanığın ""O zaman seni sinkaf edeceğim"" diyerek ereksiyon olmak için cinsel organını katılanın ağzına soktuğu, ancak ereksiyon olamaması nedeniyle katılanın baldırına bıçakla vurup cinsel eylemine devam etmek amacıyla evin salon kısmına götürdüğü sırada katılanın evin kapısının açık olduğunu görerek dışarıya kaçması üzerine sanığın evin giriş bölümünden çapayı alarak yola doğru kaçmaya çalışan katılanı yakalayıp çapa ile başına vurmaya devam ettiği anlaşılan olayda; sanığın kesinti oluşmadan gerçekleştirdiği eylemlerinin kül halinde kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden ayrıca kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
Sanığın, elektrik kaçağını tamir edeceğini söyleyip hileyle eve götürdüğü katılan ile evin hamam kısmına girdikten sonra katılana bıçak doğrultarak cinsel organını ereksiyon haline getirmesini isteme eyleminin cinsel saldırı suçunun zor unsurunu oluşturduğu, sanığın cinsel eylem süresi dışında katılana yönelik bıçak kullandığına dair dosya içerisinde mevcut bir anlatım ya da başkaca bir delil bulunmadığı halde cezasında TCK.nın 109/3-a uyarınca artırım yapılması,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin temel cezanın, sanğın katılana yönelik gerçekleştirdiği alıkoyma süresi gözetilmeden ve TCK.nın 61/1. maddesinde belirtilen hususlar ile aynı Kanunun 3/1. maddesinde yer alan "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemelere de aykırı olarak oranlılık ilkesini aşacak şekilde alt sınırdan önemli miktarda uzaklaşılarak tayini
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kısmen re"sen de temyize tâbi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.