MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet (Asıl Karar) , Temyiz talebinin reddi (Ek Karar)

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.02.2007 gün, 46/39 ve 29.05.2007 gün, 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK"nun 232. madddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanunun 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtildiği, yerel mahkemenin sanığın yokluğunda verilen 24.06.2013 tarihli ek kararında, tereddüte ve yanılgıya sebebiyet verecek şekilde başvurulacak yasa yolu ve merciinin yanlış gösterildiği, yine yokluğunda 29.03.2013 tarihinde verilen ek kararın tebliğ edildiği 10.05.2013 tarihinde Uyap kayıtlarına göre cezaevinde olması nedeniyle tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, her iki ek karar kaldırılarak sanığın temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilip 04.03.2013 tarihinde tebliğ edilen 13.02.2013 tarihli kararı yasal süresi geçtikten sonra 27.03.2013 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 24.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.