Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12528 Esas 2018/7663 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51/1, 3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmiş ise de, meydana gelen trafik kazası neticesinde katılanın hayati tehlike oluşturmayacak, vücudunda ağır (6.) derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı anlaşıldığından, eyleminin TCK’nın 89/2-b. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonucunda sanığın asli kusurlu olduğu kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sürücü belgesi bulunmayan katılanın kavşak girişinde ana yoldan geçen araçlara yol ver işareti bulunduğu halde, bu işarete uymayarak kontrolsüz şekilde aniden tali yoldan ana yola çıktığı, sanığın da takip mesafesine uymayarak önündeki aracın aniden yavaşlaması üzerine bölünmüş yolda ters şeride girecek şekilde sollamaya çıktığı dikkate alındığında, olayın oluş şekline göre sanığın tali, katılanın ise asli kusurlu olarak değerlendirilmesi gerekmekte ise de, netice itibariyle sanığın alt sınırdan mahkumiyetine karar verilmiş olması nedeniyle bu durum bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yeniden rapor alınması gerektiği, kendisine kusur isnad edilemeyeceğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA 04/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.