Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/6796 Esas 2016/1047 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/02/2015 tarih ve 2014/94-2015/11 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı TPE nezdinde 2012/106475 sayıda işleme alınan “...” ibaresinin marka olarak adına tescili için başvuruda bulunduğunu, TPE YİDK tarafından verilen 13.1.2014 tarihli karar ile başvurunun 556 sayılı KHK"nın 7/1-c maddesi uyarınca başvuruya konu ibarenin bir tür mekanik dişli/vites teknolojisinin adı olduğu, başvuru kapsamındaki mal ve hizmetler bakımından tanımlayıcı nitelikte bulunduğu gerekçesiyle nihai olarak reddedildiğini, müvekkilinin söz konusu ibareyi 1996 yılında 07. sınıf kapsamındaki mallar yönünden tescil ettirdiğini, aynı şekilde...Protokolü ve topluluk markası olarak bu ibarenin müvekkili adına tescilli olduğunu ileri sürerek TPE YİDK tarafından verilen 13.1.2014 tarih 2014-M-348 sayılı kararın iptaline karar verilmesin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilince verilen kararın yasal mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; uyuşmazlığın çözümüne yönelik bilirkişi raporu alındığı, alınan bilirkişi raporunda belirtildiği üzere marka tescil başvurusuna konu ibarenin başvuru kapsamında yer alan mallar yönünden tanımlayıcı olduğu, bu mallar yönünden ayırt ediciliğinin bulunmadığı, başvuru konusu mallar yönünden 556 Sayılı KHK"nın 7/2. maddesinden yararlanılma olanağının bulunmadığı, KHK"nın 7/1-(a) ve (c) bentleri uyarınca YİDK tarafından verilen kararın yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.