Resmi belgede sahtecilik ve iftira - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28428 Esas 2014/12400 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/28428
Karar No: 2014/12400
Karar Tarihi: 24.06.2014

Resmi belgede sahtecilik ve iftira - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28428 Esas 2014/12400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın Resmi belgede sahtecilik ve iftira suçları nedeniyle mahkumiyeti kararlaştırılmıştır. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas geçmiş hükümlülüğü olduğu halde TCK'nun 58. maddesi uygulanmamıştır. Mahkeme, duruşma ve delilleri inceleyerek sanık hakkında sair temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, sanığın TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar sürmesi gerektiği gözetilmeden, 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulmuştur. Bu nedenle hükümlerin TCK'nun 53. maddesine ilişkin kısımlarının hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine \"5237 sayılı TCK'nun 53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1.fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" dönüştürülmesi mümkün görülmüştür. Bu doğrultuda hükümlerin düzel

11. Ceza Dairesi 2012/28428 E. , 2014/12400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas geçmiş hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Sanığın TCK’nun “53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, kendi “alt soyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilmesine kadar”, “kendi üst soyu ve diğer kişiler” yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar vermek gerektiği gözetilmeden, 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerin TCK. nun 53. maddesine ilişkin kısımlarının hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK. nun 53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1.fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.