BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 8. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından bildirim yapılmadan, haklı neden belirtilmeden feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalının istinaf başvurusunun da kabulüne karar verilerek yeniden hüküm kurulmuştur.
Temyiz Başvurusu :
Karar süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, davacının yıllık izin ücreti alacağına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; dosyada bulunan yıllık izin defterinde, davacının 02/07/2012-25/07/2012 tarihleri arasında 23 iş günü yıllık izin kullandığına ilişkin satırı ve 10/11/2004 ve 10/11/2005 yıllarında hak kazandığı 14 iş günlük yıllık izinlerinin bulunduğu satırı “İzin parası verildi” kaydıyla imzaladığı görülmektedir. Ayrıca dosyada, 06.09.2011 tarihli, 2009-2010 yıllık izin parası açıklamalı 1.300,00 TL ve 22.07.2011 tarihli 2009 yıllık izin parası açıklamalı 1.000,00 TL"lik davacının imzasının bulunduğu iki ayrı makbuz bulunmaktadır. Davacı asil, 27.06.2018 tarihli duruşmada; 06.09.2011 ve 22.07.2011 tarihli makbuzdaki imzaları kendi imzasına benzetemediğini ama ödemeleri almış olabileceğini, kabul ettiğini ve 2004-2005 yıllarına ait izin paralarını aldığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kıdemine göre 210 gün izne hak kazandığı, izin defterine göre de 23 gün izin kullandığı kabulüyle 187 günlük izin alacağı hesaplanmıştır. Davacı asilin duruşmadaki beyanının dikkate alınmadan yapılan hesaplama hatalıdır. Buna göre, davacının kullandığı 23 gün izne ek olarak 10/11/2004 ve 10/11/2005 tarihleri arasındaki 14 günlük iznini de kullandığının kabulü ile yapılacak hesaplamadan 06.09.2011 ve 22.07.2011 tarihli makbuzlardaki toplam 2.300,00 TL izin parasının mahsubuyla bulunacak sonuca göre hüküm kurulması gerekir. Hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozma nedenidir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 31.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.