MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/09/2014 tarih ve 2013/925-2014/550 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 26/01/2016 günü hazır bulunan davacılar vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ..... ile davalı arasında imzalanan ruhsat kiralamasına ilişkin sözleşmenin teminatı olmak üzere davalıya çok sayıda bono verildiğini, bu bonolara diğer davacı müvekkillerinin kefil olduğunu, ancak sözleşmenin hiçbir zaman ifa kabiliyeti bulmadığını ve müvekkili tarafından haklı nedenle fesih edildiğini, ancak teminat bonolarının müvekkiline iade edilmediğini, fesih sonucu teminat bonolarının veriliş sebebi ve teminat fonksiyonunun ortadan kalktığını ve bedelsiz kaldığını iddia ederek, dava konusu (48) adet bonodan dolayı müvekkillerinin borçlu olmadıklarının tespitine ve bonoların iptaline, İİK"nın 72/5. maddesi uyarınca %20 kötü niyet tazminatının da davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın görevsiz mahkemede açıldığını, ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiş, haksız ihtiyati tedbir nedeniyle %20"den aşağı olmamak üzere hükmedilecek tazminatın davacılardan müteselsilen tazminini talep etmiştir.
Mahkemece, Dairemize ait 27.05.2013 tarihli ilama dayanılarak, taraflar arasındaki sözleşmenin 7. maddesinde açıkça ifade edildiği üzere gerçekte ruhsatın kiralanmasına yönelik bir sözleşme olduğu ve 5 yıllık süre ile sınırlı tutulduğu, asıl davada davacı şirketin ruhsatı devir almak için İl Sağlık Müdürlüğü"ne yaptığı başvurunun 08.10.2012 tarihinde, sözleşmenin 5.2.a maddesi nedeniyle ruhsatın kiralanmasının mümkün olmadığı belirtilerek reddedildiği, BK"nın 136. maddesi uyarınca borcu sona eren borçlu yanın, ifanın imkansızlığını davalı tarafa gecikmeksizin bildirdiği, bu hali ile davanın haklı olduğu, sözleşmenin niteliği, karşılıklı edimler içerdiği, geçerli olup olmadığı ve sözleşme gereğince bedellerin tahsil edilip edilmeyeceği hususlarının mahkemece verilecek karar ile kesinlik kazanacağı dikkate alındığında, davalı tarafın vadesi gelmiş senedi icraya koymasının kötü niyet olarak nitelendirilmediği gerekçesiyle davanın kabulü ile dava konusu 48 adet bono dolayısıyla davacılarının borçlu olmadıklarının tespitine, bonoların iptaline, tarafların tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin taraflardan alınıp yekdiğerine verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 89.881,80 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.