MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaza vaki el atmanın önlenmesi ve kâl ile ecrimisilin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idareler vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; dava konusu taşınmaza, davalı ... tarafından herhangi bir kamulaştırma işlemi yapılmaksızın üzerindeki nar ağaçlarını kesip parke döşemek, diğer davalı ... tarafından ise direk dikmek suretiyle el atıldığını belirterek, vaki el atmanın önlenmesi ve kâl kararı verilmesi ile uğramış olduğu zarar ile ağaçların bedelinin ödenmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile, dava konusu taşınmaza parke döşemek ve direk dikmek suretiyle yapılan el atmanın önlenmesi ve kâl ile 1.956,60 TL ecrimisilin ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre mahkemece verilen el atmanın önlenmesi ve kâl kararı yönünden temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosyadaki bilgi ve belgeler ile özellikle hükme esas alınan 10.04.2012 tarihli bilirkişi raporuna göre, dava konusu taşınmaza davalı idarelerce yapılan el atma sonucu kesilen nar ağaçları için 600 TL maktu, 150 TL ecrimisil ve 1.206,6 TL el atılan kısmın zemin bedeli olmak üzere toplam 1.956,60 TL belirlendiği, buna karşılık mahkemenin, davacının talebi doğrultusunda yalnızca el atmanın önlenmesi ve kâl ile ecrimisile hükmedildiği anlaşıldığından, davacının talebi ve hükme esas alınan bilirkişi raporu gözönüne alındığında ağaç bedeli ve uğranılan zarar karşılığı olarak yalnızca 750 TL"ye hükmedilmesi yerine zemin bedelinin de ecrimisile dahil edilerek fazlaya hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.