Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/139 Esas 2021/717 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/139
Karar No: 2021/717
Karar Tarihi: 18.02.2021

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/139 Esas 2021/717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

9. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir sulh ceza mahkemesinde yargılanan sanık, görevi kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği suçtan dolayı adli para cezasıyla cezalandırılan sanık hakkında, aynı kanunun 53/5. maddesi uyarınca hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması kararlaştırılmıştır.
Ancak, sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmiştir. Bu sebeple, kanuna aykırı olarak verilen hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığını belirtilmiştir.
Kararda, TCK'nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Buna ek olarak, sanığın savunmasını yapmasında bir sorun olduğuna dair bir itiraz da yerinde görülmemiştir.
Kanun maddeleri açıklandığında, TCK'nın 53/1-a ve 53/5. maddeleri sanığın suçunu ve cezasını

9. Ceza Dairesi 2020/139 E. , 2021/717 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin, kazanılmış hakka konu olmaması nedeniyle infaz aşamasında her zaman gözetilmesi mümkün görülmüş, yasal koşulları oluştuğu halde TCK"nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu cihet yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının 2-)3-c bendindeki "5237 sayılı TCK 50/(1)-a.." kısmından itibaren “..maddesi ve fıkrası gereğince, kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre takdiren 75 gün adli para cezasına çevrilmesine..." ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.