Mahkeme Kararı : Ordu 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 Hüküm : TCK’nın 267/1, 43/1-2, 62/1, 53/1, 58, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet
Suç : İftira

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz yazısı ve ekindeki dava dosyası incelendiğinde; 09.03.2010 tarihinde maktül ... öldürülmesi nedeniyle Cumhuriyet Başsavcılığının 2010/1824 soruşturma nolu dosyası ile soruşturma açıldığı, 19.03.2010 tarihinde soruşturma dosyasına imzasız bir mektup gönderilerek, cinayet olayını ..., ..., ... ve ...’ın içerisinde yer alan şahıslar tarafından gerçekleştirildiğinin bildirildiği, yapılan soruşturma sonucunda söz konusu mektubun ... tarafından gönderildiği, ...’in alınan beyanında, mektubu kendisine diğer sanık ...’ün yazdırdığını bildirdiği, güvenlik kamera görüntülerinin incelenmesinde her iki sanığında birlikte tespit edilmesi üzerine sanık hakkında iftira suçundan dolayı dava açılarak Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 tarih ve 2013/251 Esas, 2013/425 Karar sayılı kararı ile TCK"nın 267/1, 43/1-2, 62/1, 53/1, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine kararı verildiği ve 09.02.2009 tarihinde kesinleşen Ordu 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/469 Esas, 2008/405 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün ise tekerrüre esas alınmasına karar verildiği, kararın Yargıtay denetiminden geçip onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu karara itiraz edilerek;
Özetle; sanığın tekerrüre esas alınan Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.12.2008 gün ve 2007/469 Esas, 2008/405 sayılı kararına konu hapisten çevrilme 2000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesinleşme tarihinin Anayasa Mahkemesinin iptal kararının yürürlüğe girdiği 07.10.2010 tarihinde önce 09.02.2009 tarihi olması nedeniyle kesin nitelikte olduğundan CMUK"nın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı TCK’nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağı,
İtiraz ve ekli dosya 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik CMK 308/2, 3. madde ve fıkralarınca Dairemizce incelendiğinde; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının bu hususa ilişkin itirazının yerinde olduğu anlaşılmakla itirazın kabulüne karar verilmiştir.
KARAR
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2-Sanık ... hakkında Yargıtay 16. Ceza Dairesince temyiz talebi üzerine verilen 30.03.2016 tarih ve 2015/8137 Esas, 2016/1973 Karar sayılı ONAMA kararının KALDIRILMASINA,
3-Sanık ... hakkında Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 tarih ve 2013/251 Esas, 2013/425 Karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak,
Ordu 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 22.10.2013 tarih ve 2013/251 Esas, 2013/425 Karar sayılı kararında sanık ...’e ilişkin hükmün tekerrüre ilişkin 4. maddesinin hükümden bütünüyle çıkarılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4-Sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün diğer kısımlarında değişiklik yapılmasına yer olmadığına, infazın buna göre yapılmasına,
5-Dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.