Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7471 Esas 2016/940 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/03/2014 gün ve 2012/263-2014/53 sayılı kararı onayan Daire’nin 13/02/2015 gün ve 2014/15205-2015/1911 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 08.02.2008 ile 25.05.2012 tarihleri arasında genel müdür unvanıyla müvekkili şirkette çalıştığını, kendi isteğiyle 25.05.2012 tarihinde işten ayrıldığını, müvekkili şirketin 2004 yılından beri Türkiye"deki acentesi olduğu dava dışı şirketin ise 01.06.2012 tarihinden itibaren geçerli olmak kaydıyla acentelik ilişkisini sonlandırmak istediğini müvekkiline bildirdiğini, davalının müvekkili şirketteki işinden ayrılmasından sonra dava dışı şirket tarafından müvekkiline gönderilen sipariş onaylama belgesinde, davalının söz konusu şirketin acentesi olarak yer aldığının görüldüğünü, bunun dışında davalının, müvekkili şirketin bayii sıfatıyla mallarını sattığı müşterilerini gezerek dava dışı şirketin acentesinin kendisi olduğunu bildirdiğini, ayrıca davalının çalışırken vakıf olduğu müvekkili şirketin ticari sır niteliğindeki bilgilerini kullanarak şahsi çıkar sağladığını, bunun üzerine davalıya anılan hukuka aykırı işlemlerine son vermesi hususunda ihtarname gönderildiğini, bu ihtarnameye cevap vermeyen davalının, müvekkili şirketin iş ilişkisi içinde olduğu yabancı şirket ile ticari ilişkisini sürdürmeye devam ettiğini, açıklanan eylemlerin haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL"nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.