Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın, mahkemece verilen beraat kararlarına yönelik yaptığı temyiz başvurusunu inceleme yetkisinin ilgili Yargıtay dairesine ait bulunduğunun anlaşılması ile temyiz isteminin reddine dair 10/07/2014 tarihli ek kararın hukuksal değerden yoksun olduğunun kabulüyle dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, katılanın, sanığın kendisine yönelik tehdit ve hakarette bulunduğu şeklindeki şikayeti üzerine yapılan soruşturmada, tanık ve taraf beyanlarının alınarak yeterli delil elde edildiği kanaatiyle iddianame düzenlendiği, yapılan yargılama neticesinde de, tanıkların ve tarafların dinlenilmesi suretiyle tüm deliller değerlendirilerek, sanığın atılı suçları işlediği hususunda mahkumiyetine yeterli ve kesin delil elde edilemediği gerekçesiyle beraat kararları verildiği anlaşılan incelemeye konu dosyada, sanığın kararı temyiz etmesinde hukuki yararı bulunduğu belirlenerek ve mahkemenin gerekçesinde isabetsizlik görülmeyerek yapılan incelemede; Eyleme ve yükletilen suçlara yönelik sanık ..."nun temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 26/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.