MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirketin Rusya ve Kazakistan’daki şantiyelerinde beton santrali operatörü olarak çalışmaya başladığını ve bu çalışmasının 15.03.2009 tarihine kadar devam ettiğini, son olarak çalıştığı şantiyeden iş bitimi nedeni ile gönderilip yeniden çağırılacağı söylenmesine rağmen bir daha işe alınmadığını, son ücreti 1.200.00.$/ay net olan ayrıca üç öğün yemek ve yatmak için tahsis edilen koğuştan yararlanan müvekkilinin ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık izin, fazla mesai ve tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; istifa ederek işten ayrılan davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkı bulunmadığını, davacının son ücreti 3.00.$/saat olup, davacının 1.800.00.$ net ücret iddiasının mübrez bordro ve işyeri kayıtları karşısında gerçek dışı olduğunu, maaş bordroları ile birlikte sunulan 2006-2008 yılları arasındaki dönemlere ait personel cari hesap kartında maaş bordrolarında tahakkuk ettirilen ücretlerin cari hesap kartına yansıtılarak davacının banka hesabına yatırılmış olduğunu ve davacı tarafından bu ödemelerin ihtirazı kayıt konulmadan kabul edildiğini, bordrolar ve cari hesap kartlarının birbirleri ile uyumlu olduğunu, davacının aylık ücretleri incelendiğinde farklılık görülmekte ise de, bu farklılığın davacının fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin maaşına eklenerek ödenmesinden kaynaklandığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve kullanmadığı izinlerinin de bordrolarla tahakkuk ettirilerek banka hesabına ödendiğini ve davacının 2007 yılından önceki alacaklarının 5 yıllık zamanaşımına uğramış olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi, 1200 dolar net ücret aldığını ve yanında barınma ve üç öğün yemeğin de işverence karşılandığını iddia etmiş, davalı işveren ücretin 3.00 dolar/saat olduğunu savunmuştur.
Davacı tanıkları iddiayı doğrulamış, davalı tanık dinletmemiştir. Mahkemece savunmaya itibarla hesap yapan seçeneğe göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına ve toplanan delillere uygun değildir.
Davacı işçi davalının Rusya ve Kazakistan şantiyelerinde beton santral operatörü olarak çalışmış olup, işverence dosyaya ibraz edilen bordrolar incelendiğinde 2007 yılı 12. ayından itibaren bordrolarda her ay sabit şekilde 1200 dolar ücret tahakkuk ettirildiği görülmüştür. Bordro içerikleri ile işçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında davacı işçinin ücretinin iddiası gibi kabul edilmesi gerekirken, eksik belirlenen ücrete göre yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 02/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.