5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/7847 Esas 2021/977 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Bilirkişi mütalası olmadan da dosyada mevcut diğer kanıtlara göre hüküm kurulması olanaklı olduğundan; sanık hakkında işyerinde ele geçirilen bandrolsüz CD/DVD’ler nedeniyle 5846 sayılı Kanun"un 81/4. maddesine aykırılıktan dava açılarak hüküm kurulması karşısında, aynı Kanun’un 71 ve 72. maddelerinde sayılan soruşturma ve kovuşturması şikâyete bağlı suçlar dolayısıyla yine aynı Kanun’un 75/2. maddesinde öngörülen eser üzerinde manevi ve malî hak sahibi kişilerin haberdar edilmeleri gerektiğine dair tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 03.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.