Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/2606 Esas 2020/3136 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2606
Karar No: 2020/3136
Karar Tarihi: 05.02.2020

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/2606 Esas 2020/3136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin görevini kötüye kullanması suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak sonrasında yapılan bir kanun değişikliği ile güveni kötüye kullanma suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve kanunların farklı olması durumunda lehe olanın uygulanması gerektiği hatırlatılmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmesinin ardından sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi ve 155/1. maddesi, 6763 sayılı Kanunun 34. ve 35. maddeleri ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri kararda yer almaktadır.

5. Ceza Dairesi 2016/2606 E. , 2020/3136 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Eylemin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunun kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanunun 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkarılmış olması ve 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde tanımı yapılan güveni kötüye kullanma suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca ""suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 05/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.