Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/16017 Esas 2015/17528 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk( İŞ) Mahkemesi


Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı şirketin mermer işletmesinde çalışırken geçirdiği kaza neticesinde uğradığı cismani zarar nedeniyle, 1.000 TL maddi, 200.000-TL manevi tazminat olmak üzere toplam 201.000,00 TL"nin kaza tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsili talebidir.
Mahkemece; dava dilekçesinde HMK 119/1-f maddesinde belirtilen eksikliğin bulunduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "Dava dilekçesinin içeriği" başlıklı 119. maddesinin birinci fıkrasında dava dilekçesinde bulunması gereken hususlar açıklanmış; 2.fıkrasında ise dava dilekçesinde bulunması gereken hususların eksik olması halinde mahkemece nasıl bir işlem yapılacağı hükme bağlanmıştır. Bu hüküm gereğince davacı, dava dilekçesinde iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceğini bildirmelidir. (HMK 119/1-f)
Ancak HMK 119/2 madde ise; birinci fıkranın (a), (d), (e), (f) ve (g) bentleri dışında kalan hususların eksik olması halinde, hâkimin davacıya eksikliği tamamlaması için bir haftalık kesin süre vereceği, bu süre içinde eksikliğin tamamlanmaması halinde davanın açılmamış sayılacağı hükme bağlanmıştır. Bir başka anlatımla, bu hüküm gereğince a, d, e, f ve g bentlerinin eksikliği durumunda madde metninde belirtilen söz konusu işlemlerin yapılmasına gerek yoktur ve yapılmamalıdır.
Deliller, davacının talep sonucunu haklı göstermek için dava dilekçesinde bildirmiş olduğu vakıaların ispat aracıdır. Her ne kadar davacının dava dilekçesinde dayandığı delilleri bildirmesi şeklen gerekse de delillerin bildirilmesi dava dilekçesinin zorunlu unsuru değildir. Kaldı ki, dava dilekçesinde iddia edilen vakıaları ispat edecek delillerin gösterilmemiş olmasının davanın reddi veya açılmamış sayılması vb. bir müeyyidesi de yoktur. İddiasını somutlaştıramayan veya delillerle ispatlayamayan davacı davasını kaybedecektir. Ancak mahkemece bu neticeye, yapılacak yargılamanın tahkikat aşamasında varılacaktır.

Somut olayda Mahkemece, işin esasına girilerek hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yukarıda belirtilen ilke ve kurallar göz ardı edilmek suretiyle söz konusu eksikliğin şekli bir dava şartı olduğu şeklinde yanılgılı bir değerlendirmeyle ve dava dilekçesinin HMK 119/1-f maddesinde belirtilen hususları taşımadığı gerekçesi ile davanın usülden reddine karar verilmiş olması, HMK m. 119/2 hükmüne açıkça aykırı olup, usul yasa ve hukuka uygun bu husus bozmayı gerektirmiştir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.