Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4397 Esas 2018/13132 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükmün konusunun (karşılıksız yararlanma) hırsızlık (elektrik) suçuna ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında; 6352 sayılı Yasa"nın 82. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-f. maddesinin yürürlükten kaldırılıp 6352 sayılı Yasa"nın 83. maddesi ile karşılıksız yararlanma suçu kapsamında yeniden suç olarak düzenlenmesi, aynı Yasa"nın 84. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu yönünden etkin pişmanlık hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve Kanun"un geçici 2/2. maddesinde de kesinleşen hükümler yönünden zararın yasada belirlenen koşul ve sürede karşılanması durumunda verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağının öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınan söz konusu hüküm yönünden yapılacak uyarlama yargılamasının sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinde öngörülen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı husunun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak 142/1-b maddesine göre belirlenen cezadan önce 39. madde uyarınca indirim, sonra 143. madde uyarınca artırım yapılması, sonuca etkili görülmediğinden; sanığın aracı ile suça konu eşyanın olayın yerinden taşınmasına hırsızlık eyleminin başlanıcından itibaren iştirak ettiği ve 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi kapsamında eylemden sorumlu olduğu halde, aynı Kanun"un 39. maddesi ile cezasından indirim yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İştirak halinde suç işleyen sanıktan neden olduğu yargılama giderinin “payı oranında” yerine, “Eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdiği yargılama giderinin sanıktan payı oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması sureti ile, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.