Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5384 Esas 2014/9831 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2013/76402
MAHKEMESİ : Konya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/07/2010
NUMARASI : 2008/1194 Esas, 2010/635 Karar
SUÇ : Tefecilik

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hükmolunan ceza miktarı itibariyle koşulları bulunmadığı gibi müdafiin duruşma isteminin süresinden de sonra olduğu anlaşılmakla CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddi ile incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tefecilik suçunda suç tarihinin, kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih olduğu, borç parayı 2006 yılında aldığı yönündeki mağdur beyanlarına karşın, sanığın borç para vermeyip 2004 yılında buğday verdiğini, borcun kefili olan tanık Şahabettin’in mağdurun babasının (2003-2004 yıllarında olabilir) vefatı üzerine kız kardeşine düşen hisseyi almak amacıyla kendisinden para istediğini, kendisinin mağduru yönlendirdiği babasının da mağduru sanığa yönlendirdiğini ifade ettiği, bu beyandan önce de tanık A.. Ç.. tarafından olayın gelişiminin benzer şekilde açıklanmış olduğu, nüfus aile kayıt tablosu içeriğinden mağdurun babasının 21/01/2004 tarihinde öldüğünün anlaşıldığı, mağdurun annesi tanık Ayşe’nin ise altı-yedi yıl kadar önce sulama kooperatifine olan borç nedeniyle sanıktan mağdurun para aldığını söylediği, mağdurun C.Başsavcılığında alınan 27/03/2008 tarihli ifadesinde Ziraat Bankasından aldığı kredinin taksitlerini ödemede zorluk çekince 2006 yılının Mart-Nisan aylarında sanıktan faizle para aldığını beyan ettiği gözetilerek sanığın katılana borç para verdiği tarihin duraksamaya yer vermeyecek şekilde kesin olarak ve para alınmasına dayanak olan mağdur ve tanıklarca farklı olarak ifade edilen işlere ilişkin araştırma yapılarak başka kanıtlarla saptanması ve hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine yazılı şekilde eksik soruşturmayla hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık müdafii lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde TCK"nın 62. maddesi uyarınca sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama süresindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki etkileri gibi hususları içeren takdiri indirim nedenlerinin varlığı tartışılıp gösterilmeden "Başkaca artırım ve indirime takdiren yer olmadığına" karar verilmesi,
Suç tarihi itibariyle 65 yaşını bitirdiği ve daha önce kasıtlı suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmediği anlaşılan sanık hakkında müdafiin de lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında; TCK"nın 51/1a-b maddesindeki koşulun gerçekleşip gerçekleşmediği tartışılarak bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.