MAHKEMESİ : Aksaray İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2013
NUMARASI : 2013/283-2013/484

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, davacının davalı işyerinde 15.03.2002 – 15.11.2002, 15.03.2003 – 15.11.2003, 01.04.2004 – 15.11.2004, 15.03.2005 – 15.11.2005,01.05.2006 – 15.12.2006, 15.03.2007 – 15.11.2007,15.03.2008 – 15.11.2008,15.03.2009 – 16.03.2009 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Öte yandan, davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında, çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Nitekim, davacıya ait kimi çalışmaların resmi kayıtlara intikal ettirildiği de tartışmasızdır. Bunun dışında davacının, kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenle bildirim dışı kaldığı gereğince ve yeterince araştırma konusu yapılmamıştır. Davacının ücretsiz çalışması hayatın olağan akışına aykırı, kamu kuruluşundaki çalışmaların resmi kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıl olduğuna göre davacının işyeri özlük dosyası ve ücret ödeme belgelerinin tamamı (davacı ile benzer konumdaki işçilere yönelik) getirtilmeden sigortalı çalışmaların kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Uyuşmazlık, davacının 15.03.2002– 16.03.2009 tarihleri arasında girişli-çıkışlı olarak davalı işyerinde geçtiğini iddia ettiği çalışmalarına ilişkin olup davalı işyerinin kamu kuruluşuna ait olduğu da gözetildiğinde davacının çalışma olgusunun yeterli ve gerekli bir araştırmayla hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlenmediği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, öncelikle davalı kurumdan davacıya ait hizmet cetveli , işe giriş bildirgeleri ile hizmet cetvelinde görünen işyerlerine ait tescil kayıtlarını getirtmek, davalı belediyeden ise nizalı döneme ait ücret tediye bordrolarının ve puantaj kayıtlarının tamamını ve davacının işyeri özlük dosyasının eksiksiz ve onaylı bir örneğini istemek, bu tür belgelerde noksanlık varsa, bunun nedenini araştırmak, giderek işveren kuruluşun davacı ile ilgili yetkili şef, amir, müdür gibi yetkili kişilerini dinlemek, davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurulmadan, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Belediye Başkanlığına iadesine, 01.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.