Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/45601 Esas 2019/2892 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, güvenlik tedbiri uygulanması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın suç tarihi itibariyle TCK"nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış ya da önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda yöntemince sağlık kurulu raporu aldırılması gerektiği gözetilmeden, Merzifon Askeri Hastanesi"nin 28/03/2013 tarihli tek hekim imzalı raporuna istinaden hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında Merzifon Askeri Hastanesi tarafından tanzim edilen rapora göre, sanığın işlediği fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin kısmi olarak azaldığının ve Türk Ceza Kanununun 32/2. fıkrasından yaralanabileceğinin belirtilmesi karşısında; sanık hakkında 32/1. fıkrası gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi ,
b-Sanığın, akıl hastası olduğu belirlenmeden ve müdafi atanmadan önce savunması alınmış ise de; TCK"nın 32/1. maddesi kapsamında akıl hastası olduğu kabul edilmesine karşın, CMK"nın 150/2. maddesi gereğince, zorunlu müdafi olmadan talimat Mahkemesinde alınan savunması ile yetinilmesi,
c-Sanığın üzerine atılı hakaret suçunun takibinin şikayete bağlı olduğu ve mağdurların, kovuşturma aşamasında şikayetlerinden vazgeçtikleri anlaşıldığından, TCK"nın 73. maddesi uyarınca zorunlu vekil huzurunda sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

d-Hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilen sanığın, CMK’nın 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.