Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 13/01/2014 gün ve 2013/17848-2014/126 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’nun 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile maddi ve manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece asıl dava zamanaşımı nedeni ile, karşı dava esas yönden reddedilmiş; kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce onanmasına karar verilmiştir. Davacı kararın düzeltilmesini istemiştir.
Davacı, davalı ... ile resmi nikah ile evli oldukları süre içinde 6 çocuklarının olduğunu, 2004 yılında boşandıklarını davalı ..."nın diğer davalı ... ile evlendiğini, sonrasında evlilik birliktelikleri içinde dünyaya gelen küçük babası olmadığının tespiti için dava açıldığını, görülen bu dava sonunda küçük Hüseyin"in babası olmadığının tespitine karar verildiğini bildirerek küçüğü kendi çocuğu gibi büyütmüş olmasından dolayı uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın usul ve esas yönden reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, küçük kendi çocuğu olmadığını davacının 09/11/2007 günlü raporu ile öğrenmiş olması gerektiğini, en geç karar tarihinde durumu öğrendiği kabul edilse dahi dava tarihi itibari ile zamanaşımı süresi dolduğundan istemin zamanaşımından reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, Mahkemesi"nin 2006/757 Esas, 2007/975 Karar sayılı dosyasında küçükadına kayyımı tarafından davalı ..."un babası olmadığının tespiti istemine ilişkin dava açıldığı, alınan rapor uyarınca 31/12/2007 günü davalının küçüğün babası olmadığının tespitine karar verildiği, kararın temyiz edildiği, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi"nin 11/06/2009 günlü kararı ile onandığı, karar düzeltme istenmediği, böylelikle kararın 14/01/2010 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Bir mahkeme kararının maddi anlamda kesinlik oluşturabilmesi için şekli olarak da kesinleşmesi gereklidir. Mahkemece, davacının davalı ... ile evlilik birliği içinde dünyaya gelen küçün babası olmadığının tespitine ilişkin verilen kararın kesinleşmesi ile davacının maddi vakıayı öğrendiği kabul edilmesi gerekirken, yanılgıya düşülerek karar tarihi itibari ile öğrenmiş kabul edilip istemin zamanaşımından reddi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekirken onandığı anlaşıldığından davacının karar düzeltme istemi kabul edilmeli, Dairemizin asıl davaya yönelik onama kararı kaldırılmalı ve karar yukarıda açıklanan nedenle bozulmalıdır.


SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 440-442. maddeleri gereğince davalıların karar düzeltme isteminin kabulüne; Dairemizin 13/01/2014 gün ve 2013/17848 Esas, 2014/126 Karar sayılı onama kararının davacı ... yönünden kaldırılmasına; kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve tashihi karar talep eden davacıdan önceki onama kararımızla alınan harc ile peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.