2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/26323 Karar No: 2015/11208
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/26323 Esas 2015/11208 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/26323 E. , 2015/11208 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusura ilişkin gerekçe, manevi tazminat isteğinin reddi ile nafakalar ve maddi tazminat miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise, tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiztir. 2-Mahkemece, davalının birlik görevlerini ihmal ettiği, eşinin yakınlarına gereği gibi davranmadığı ve eşinin evden gitmesini istediği belirtilerek erkeğin kusuru ile boşanmaya karar verilmiştir. Mahkemenin bu kusur belirlemesinin yanı sıra, davalı erkeğin eşine hakaret edip fiziksel şiddet uyguladığı da anlaşılmaktadır. Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedebilmek için, tazminat talep eden tarafın kusursuz veya diğer tarafa göre daha az kusurlu olması yanında; boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarını zedelemiş olması da gereklidir (TMK.md.174/2). Yukarıda belirtildiği gibi davalının eşinin evden gitmesini istemesi ve ona hakaret edip fiziksel şiddet uygulaması davacının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Bu durumda, Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları kadın yararına gerçekleşmiştir. Öyleyse, davacının manevi tazminat isteğinin kabulü gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru bulunmamıştır. 3-Davacı kadın, dava dilekçesinde maddi tazminat isteğine faiz yürütülmesini talep etmiştir. Mahkemece, kadın yararına hükmedilen maddi tazminata (TMK md. 174/1) boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken, faiz isteğinin reddini de kapsar şekilde “fazlaya ilişkin talebin reddine” biçiminde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 01.06.2015 (Pzt.)