Tebliğname No : 5 - 2012/228887
MAHKEMESİ : Torul Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/04/2012
NUMARASI : 2010/90 Esas, 2010/80 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kürtün ilçesi Aşağıkaradere köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, 13/10/2006 tarihinde köy ihtiyar meclisine karar aldırarak, mağdurların 28/04/2009 tarihinde vefat eden murisleri M.. B.."a ait araziden, malikin rızasını almadan ve kamulaştırma işlemi yapmadan yol geçirerek görevini kötüye kullandığı iddiası ile cezalandırılmasının talep edildiği; sanığın, köy ihtiyar meclisi kararına dayanılarak ve arazi sahiplerinin rızası alınarak söz konusu yolun yapıldığını belirttiği, 13/10/2006 tarih, 50 sayılı köy ihtiyar meclisi kararının onaylı suretinin dosya arasında mevcut olduğu, mağdurların, murislerinin yoldan yararlanacak köy halkından toplanacak 5.000 TL"nin kendisine ödenmesi koşuluyla yolun yapımına rıza gösterdiğini, ancak buna dair yazılı bir sözleşme yapılmadığını beyan ettikleri, sanığın ise Kaymakamlık tarafından yapılan yardım üzerine murisin rıza gösterdiğini, ödeme yapılmasına dair bir anlaşma yapılmadığı şeklinde savunmada bulunduğu, tanık H.. İ.."ın yoldan yararlanacak üç haneden para toplanıp murise verileceğini duyduğunu ancak paranın toplanamadığını, bu nedenle taraflar arasında husumet bulunduğunu beyan ettiği, yol yapım tarihi 2006 olmasına rağmen mağdurların 24/06/2009 tarihinde sanık ile aralarında meydana gelen darp ve hakaret olayı sonrasında şikayetçi oldukları, bu durumun yolun yapımına rıza gösterildiği şeklindeki savunmayı destekler nitelikte olduğu, bedele ilişkin uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğu nazara alınarak, yüklenen suçun kasıt unsurunun ne şekilde gerçekleştiğinin karar yerinde tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasa"sının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230 ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve
reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeyerek CMK"nın 230/1-a-b maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
Hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak TCK"nın 53/1-2-3. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Suçun TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edildiği halde 53/5. maddesindeki hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Gerekçeli karar başlığında 13/04/2012 olan karar tarihinin 16/04/2012 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet Savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.