Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/401 Esas 2020/1012 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/401
Karar No: 2020/1012
Karar Tarihi: 03.03.2020

Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/401 Esas 2020/1012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, yağma ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, suç tarihinden sonra sanığın daha önceki bir mahkumiyet kararıyla tekerrür etmediği anlaşıldığından, bu hüküm tekrar değerlendirilmiştir. Mahkeme, sanığın itirazlarını kabul ederek, hükmün bir kısmını çıkarmış ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulduğu için düzelterek onamıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılmış)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi (hüküm fıkrasından bölüm çıkarılması için yetki veren madde)

6. Ceza Dairesi 2018/401 E. , 2020/1012 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında, katılan ...’ya yönelik yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinden sonra 26/03/2014 tarihinde kesinleştiği anlaşılan ve tekerrür koşulları bulunmayan Mustafakemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/122 Esas, 2013/119 Karar sayılı mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nin 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.