Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3695 Esas 2018/12906 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3695
Karar No: 2018/12906
Karar Tarihi: 27.12.2018

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3695 Esas 2018/12906 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2016/3695 E.  ,  2018/12906 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili, davalılardan ..."nin diğer davalı ... adına kayıtlı araç ile müvekkiline çarptığını ve yaralanmasına sebep olduğunu, müvekkilinin olay nedeni ile uzun süre çalışamadığını, bu nedenlerden 1.000,00 TL maddi tazminat ve 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi 31/05/2008"den itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini, yargılama giderlerinin davalılar üzerine yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre,davanın kısmen kabulüne 1.297,00 TL maddi, 1.500,00 TL manevi tazminatın 31/05/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine
    karar verilmiş; hüküm davalı ... tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
    1-07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’ye eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibarı ile kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar
    verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."ın temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ..."ın temyiz dilekçesinin (isteminin) REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 27/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.