MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemece, 03.03.2006 tarih 2004/531 Esas ve 2006/101 Karar sayılı dosyanın onaysız fotokopiden ibaret suretinin sanık müdafiinin temyizi üzerine gönderilmesi sonucu yapılan temyiz incelemesi neticesinde Dairemizin 29.12.2011 tarih 2011/13701 Esas ve 2011/23776 Karar sayılı ilamı ile sahtecilik suçundan kurulan 03.03.2006 tarihli mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verildiği, ancak 29.12.2011 tarihli bozma kararından sonra mahkemece bu kez sanığın temyiz istemi üzerine dava dosyası aslının 27.01.2012 tarihinde mükerrer olarak temyiz incelemesine gönderilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 18.04.2012 tarih ve 2012/64511 nolu tebliğnamenin düzenlendiği, Dairemizin 03.02.2014 tarih 2012/11637 Esas ve 2014/1514 Karar sayılı ilamı ile 29.12.2011 tarihli bozma kararına konu mahkemenin 03.03.2006 tarih 2004/531 Esas ve 2006/101 Karar sayılı mahkumiyet kararının yeniden bozulmasına karar verildiği, Dairemizin 29.12.2011 tarihli kararından sonra mahkemece bozma kararına uyularak yapılan yargılama neticesinde temyize konu 09.07.2012 tarih 2012/132 Esas ve 2012/295 Karar sayılı bu kararın verilerek sanık müdafiinin istemi üzerine temyiz incelemesine gönderildiği,buna göre mahkemenin 03.03.2006 tarih ve 2004/531 Esas sayılı kararına yönelik Dairemizin 03.02.2014 tarih 2012/11637 Esas ve 2014/1514 Karar sayılı ilamının hukuken geçersiz olduğu anlaşılmakla; 03.02.2014 bozma kararına konu dava dosyası aslı bu dosya arasına alınarak birlikte yapılan temyiz incelemesinde gereği görüşüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir
2
isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.