2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12010 Karar No: 2020/575 Karar Tarihi: 13.01.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12010 Esas 2020/575 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlamalarıyla mahkum edildiği karar incelenmiştir. Kararda, suç tarihindeki yanlış yazım ve sanık hakkındaki ceza artırımının yanlış oranla gösterilmesi gibi maddi hatalar tespit edilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaliyle ilgili Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda TCK'nın birkaç madde numarası verilmiştir, ancak bu maddelerin detaylı açıklaması ve ne anlama geldiği belirtilmemiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/12010 E. , 2020/575 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Gerekçeli karar başlığında 16/05/2015 olan suç tarihinin 16/05/2015-15/06/2015-15/05/2015 olarak yanlış yazılması; suç adının “iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme” yerine “konut dokunulmazlığını ihlal etme” olarak yazılması ve sanık hakkında TCK’nın 142/2-h maddesi gereğince tayin olunan 5 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 143. maddesi gereği suç tarihi de dikkate alınarak yapılan artırım sonucu 7 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi nedeniyle artırım oranının 1/2 yerine 1/4 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak görülmüş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.