Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/16827 Esas 2014/13094 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2009/517-2013/337

Davacı H.. H.. vekili Avukat S..Ş.. tarafından, davalı M.. T.. aleyhine 20/10/2009 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-) Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının S.. O.. kasa sorumlusu olarak çalıştığı dönemde O.. kasasından harcamalar yaparak gerçek harcama karşılığı olmayan ve bir kısım sahte firmalara ait usulsüz genel gider faturaları düzenleyerek kurumu zarara uğrattığını belirterek, kurum zararının davalıdan olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Dava dosyasının incelenmesinde, K.K.K 1. Ordu K.lığı Askeri Mahkemesinin 2009/5 Esas ve 2009/2000 Karar sayılı dava dosyasında davalı hakkında Müteselsilen Zimmet suçundan kamu davasının açıldığı, yapılan yargılama sonucu Temmuz 2000 - 31/03/2003 tarihleri arasında işlenen suçun zamanaşımına uğradığı gerekçesi ile davanın düşürülmesine karar verildiği, ceza dosyasında alınan bilirkişi raporunda davalının eylemi nedeni ile 2000-2001-2002 ve 2003 yıllarında meydana gelen toplam açığın belirlendiği anlaşılmaktadır.
Şu halde, mahkemece, davalının davaya konu zimmet eylemlerini gerçekleştirdiği haksız fiil tarihlerinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken davalının eyleminin müteselsilen zimmet suçunu oluşturduğunun kabulü ile teselsülün son bulduğu 31/01/2003 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi yerinde değildir. Açılanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine 15/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.